Waarom nou??

Waarom kan ik nou nog steeds niet voluit genieten van me kleine vent en in plaats daarvan alleen maar boos en verdrietig zijn, hij verdient dat niet.
De hormonen van de zwangerschap en de pnd die nog steeds niet weg is maken het gewoon niet makkelijk en zeker niet in combi met weinig slaap.
Vaak als ik hem smiddags op bed doe is hij me zo tot het uiterste aan het drijven dat het lijkt of er bij mij een knop om gaat, wordt dan echt boos op hem. Net ook weer, staat rechtop in bed en als ik dan binnen kom me gewoon uitlachen en dan gaat het fout. Heb hem behoorlijke duw achteruit gegeven waardoor die ook nog is tegen de bedspijl aankwam. Soms denk ik weleens, hij kan beter een andere mama hebben, ben gewoon bang dat ik hem straks een keer echt iets doe waar ik echt spijt van ga krijgen. Voel me zo een rotmama en hoop echt dat het straks beter gaat, wil me kindjes echt niet kwijt, maar kan nu alleen maar huilen en nog is huilen en boos zijn op mezelf want dit kan gewoon niet, hoor hem geen pijn te doen en tegen hem te schreeuwen, ben bang dat hij dit straks ook gewoon nog allemaal weet, en daar problemen mee gaat krijgen.

Waarom nou ik?? Wanneer stopt het??
Wil gewoon weer kunnen lachen en gezellig wat ondernemen maar bij alles lijkt er wel een grote muur te staan waar ik overheen moet klimmen.

Andere momenten gaat het weer hartstikke goed kan ik gewoon met hem knuffelen en gek doen maar waarom zoveel pieken en dalen.

Bah  gewoon niet leuk.

Ga hem straks als hij wakker is eerst maar is een grote knuffel geven,  want hou toch van me mannetje.

Moest het echt effe kwijt hoor voel me zo rot.

403 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Stars

    O lieve Astrid, I know how you feel, dat weet je ;-).
    Ik kan niet meer toevoegen aan wat hier inmiddels geschreven hebt. Je doet het zo onwijs goed, een kleine man opvoeden, het huishouden, werken en dan ook nog eens zwanger zijn! Dat is veel... Niet gek dat je soms enorm depri bent en uitvalt tegen je kleine mannetje. Het voelt alleen zo rot... Waarom?! Misschien even keihard schreeuwen aaaaaaaaahhhhhh (in een andere kamer dan je kleine man natuurlijk)!!!!!!

    Hoe gaat het nu inmiddels met je? Voel je je (nu het een paar dagen geleden is) al wat beter?

  • caatjekeutel

    Lieve zus,
    Je hoeft je absoluut geen rotmamma te voelen. Ik weet dat jij juist een enorm lieve, goede altijd voor je mannen klaarstaande mamma bent!!! Iedereen heeft wel eens die buien en jij ook. voel je er nou niet schuldig over. Ik ben enorm trots op je hoe je het allemaal doet en dat zou je ook voor jezelf moeten zijn!!! Je doet het juist hartstikke goed allemaal! Alles voor Jason, en jezelf zelfs vaak op de laatste plaats zetten.

    Ik sta altijd voor je klaar dat weet je!

    Jason kan zich geen betere mamma wensen :)

    Liefs en een enorme grote dikke knuffel van je zus die enorm van je houdt en hartstikke trots op je is!!

  • mama bar

    je doet het super! bij iedereen is het geduld wel eens op. Ik hoop dat je lieve mensen dichtbij je hebt staan die je kunnen helpen of bijstaan. Liefs,

  • MerelO

    Dapper van je dat je dit hier zo opschrijft en zoals al gezegd hieronder, hieruit blijkt dat je een goeie mama bent. Heb niet zoveel toe te voegen aan de goeie opmerkingen hieronder, alleen dat ik aan je denk! Het komt goed, meissie! Nog even volhouden en dan de muur afbreken, het gaat je lukken. Ik ken de muur, lijkt alsof die nooit meer weggaat, maar geloof me, het kan wel en dan sta je sterker in je schoenen. Achteraf weet je hoeveel sterker het je heeft gemaakt, maar tot het zover is, is het een strijd. Sterkte!! En blijf het allemaal maar lekker van je afschrijven hier!

  • mama.lief

    Hé meis, wat erg voor je! Ik zou ook iemand zoeken om tegen te praten maar twijfel ondertussen vooral niet aan jezelf! Het feit dat je 't hier neerschrijft zegt hoe je ermee inzit en dat maakt van jou een prachtmama! Even tot 10 tellen en rustig ademhalen als ie weer 's staat te lachen (ik weet 't vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan...). Hou je nog even taai en na de bevalling is er hulp op komst lees ik. Hopelijk kun je 't dan allemaal 'n beetje verwerken want 't is een beetje veel voor 't moment. Komt allemaal goed meis! x

  • basje4

    ik snap je gevoelens, hpu je taai, nog even

  • babycoming

    Trouwens, door dit te schrijven blijkt wel dat je een goede mama bent! Geef die kleine maar een extra dikke knuffel, vertel hem dat je verdrietig bent en daarom soms snel boos wordt. Begrijpt meer dan je denkt :)

  • having-a-baby

    Och lieverd......I know how you feel..... Je bent jezelf op fit moment niet. Bel je man op, of je moeder, je zus misschien om je vandaag even te helpen. Meis, hoogzwanger met alle hormonen van dien + de PND maakt het dubbel zo zwaar..... Trek het je niet te erg aan. Jason heeft nu door dat hij te ver is gegaan, je hebt zn arm niet gebroken ofzo dus als je hem zo even lekker knuffelt dan zal hij die duw vergeten zijn.
    Twijfel niet aan jezelf, je bent echt een goede moeder!!!! En hou in je hoofd dat Jason je niet wil irriteren, hij weet zich niet te uiten en daardoor gaat hij huilen en krijsen etc. Puur voor jou aandacht.
    Kop op, na de bevalling van jullie 2e wonder krijg je de begeleiding die je verdient. Het komt echt goed!
    Hele dikke knuf!

  • astrid, jason en riley

    Sta al ingeschreven, maar kom alleen na de bevalling weer in aanmerking helaas, had eerst een psycholoog maar aangezien ik dus zwanger ben kon ze me niet verder helpen en moet ik dus opnieuw op een wachtlijst elders. Wou dat het sneller kon, maar helaas, tot die tijd proberen rustig te blijven en op dit soort momenten iemand bellen om me rustig te krijgen maar is erg moeilijk.

  • babycoming

    heel knap dat je dit durft aan te geven, zonder je dan te willen veroordelen,, en met alle respect naar jou toe:
    Zoek iemand waarmee je kan praten, miss in je ziekenhuis begeleiding voor zwangeren? Ik denk dat je daar jezelf en je zoon een heel groot plezier mee doet, voordat je, zoals je zelf aangeeft, echt tever gaat.
    Als je zoveel van je zoontje houd als je aangeeft, neem je deze stap alleen al voor hem.
    heel veel sterkte! Lijkt me heel moeilijk wat je doormaakt